137 χλμ 850 μ
Το πρωί υπήρχε αναταραχή, καθώς έπρεπε να σκεφτώ τι θα κάνω. Η προηγούμενη μέρα είχε χαθεί λόγω του ελαστικού, και εγώ ήθελα να επισκεφθώ και το Δίον και τη Βεργίνα.
Στο χάρτη φαινόταν αδύνατο να προλάβω να φτάσω Σέρβια για διανυκτέρευση. Χάραξη νέας πορείας και διανυκτέρευση προς Νάουσα και την επόμενη μέρα για Αργος Ορεστικό.
Δυστυχώς δεν θα περνούσα απο Αιανή, Κοζάνη και Πτολεμαίδα αλλά σε αυτές τις αποστολές πρέπει κανείς να αυτοσχεδιάζει
Μέχρι να ετοιμαστώ πλησίαζε 11. Ήπια τις βιταμίνες μου και άρχισα να μαζεύομαι
Ευχαρίστησα το Park Hotel που με κοίμισε μια χαρά και ετοιμάστηκα. Θα ξεκινούσα για Δίον όπου θα με ξεναγούσε ο φίλος μου ο Γιάννης
Στο δρόμο για το Δίον, ο άνεμος ήταν πλάτη στην αρχή αλλά γρήγορα γύρισε νοτιάς. Αυτό με βόλευε για όταν θα ξεκινούσα για Βεργίνα
Πίσω μου το αρχαίο θέατρο στο Δίον και ο Όλυμπος
Συνεχίσαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο, αν και δεν είχα πολύ χρόνο διαθέσιμο
Σε κάποια στιγμή ήρθε ο Χρήστος. Τραβήξαμε τις τελευταίες, και μετά αναστροφή για Κατερίνη
Η επιστροφή έγινε γρήγορα και κατευθυνθήκαμε στο σπίτι του Χρήστου για να ελέγξω την πίσω σαμπρέλα. Τελικά απλά φούσκωσα το λάστιχο, έφαγα τα μπισκοτάκια του Χρήστου και ξεκινήσαμε για το ραντεβού με τα παιδιά απο την Ποδηλατική Απόδραση Κατερίνης
Η καφετέρια βρέθηκε, η διάθεση και τα ποδηλατικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν και έτσι πέρασε ευχάριστα η ώρα μας.
Χάρηκα όταν έμαθα για τις διάφορες ποδηλατικές δράσεις της ομάδας. Μπράβο σας παιδιά και καλή συνέχεια σε αυτό που κάνετε
Τα παιδιά με συνόδευσαν μερικά χιλιόμετρα έξω απο την πόλη, όπου και αποχαιρετιστήκαμε
Με το που φεύγουν τα παιδιά, κοιτώ στο καθρεπτάκι και βλέπω το Χρήστο. Με είχε προλάβει, για να με συνοδεύσει εκεί που με συνάντησε την προηγούμενη μέρα. Κάθε παρέα καλοδεχούμενη βέβαια!
Το νερό τελειώνει και σταματάμε σε μια καντίνα. Το διαφημιστικό είναι όλα τα λεφτά!
Σε λίγο φτάνουμε Ελευθεροχώρι και αποχωριζόμαστε. Σε ευχαριστώ για όλα Χρήστο, ελπίζω σύντομα να τα ξαναπούμε
Συνεχίζω για Κυψέλη όπου και θα στρίψω δυτικά για Βεργίνα. Υπολογίζω ότι έχω ακόμα 40 χλμ και ο αέρας με βοηθάει (ευτυχώς)
Περνάω το τρελλό μπαράκι (τελικά δεν ήταν παραίσθηση) και μετά απο λίγο μπαίνω στο Αιγίνιο. Απο εδώ και πέρα οι λόφοι έχουν τελειώσει
Δεν χρειαζεται πολύ μέχρι να φτάσω Κυψέλη και να στρίψω. Καμιά 20ρια χλμ ακόμα. Βρίσκω μπροστά μου τρακτέρ και κλασσικά κάνω κολητήρι. Μπορώ να πάω και πιο γρήγορα, αλλά ας ξεκουραστώ λίγο
Περνάω και Μελίκη. Ακόμα ένα χωριό και φτάνω στο στόχο μου
Τελικά φτάνω με χαρά στο μουσείο, πληρώνω και ετοιμάζομαι να μπω μέσα. Στην είσοδο μια υπάλληλος με προειδοποιεί ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες. Μένω μ@λ@κ@ς! Ακολουθεί πραγματική στοιχομυθία
"Απαγορεύεται κύριε"
"Για ποιό λόγο;"
"Απαγορεύεται...." ούτε κι αυτή ήξερε το λόγο
"Άκουσε να σου πω. Κάνω 1200 χλμ το γύρο της Αρχαίας Μακεδονίας..." της εξηγώ εν τάχει ότι όλο το ταξίδι έχει να κάνει με το Φίλιππο Β
"Κανονικά έπρεπε να κάνετε μια αίτηση στην προοιστάμενο για να..."
"Καλά, με δουλεύεις; Δεν βλέπεις πως είμαι; με το ποδήλατο έχω έρθει. Κάντε μια εξαίρεση, τουλάχιστον 1-2 φωτογραφίες. Εκτός αν κάθε μήνα περνάει και κάποιος που κάνει ό,τι κάνω εγώ..."
"Λυπάμαι κύριε"
Η κρατική αναλγησία, η κοπελίτσα που η δικαιολογία της ήταν ότι είναι εποχιακή και δεν γνωρίζει την προισταμένη. Τελικά η κ. Κοταρίδου, η προισταμένη, την έχει δει φεουδάρχης εκεί στη Βεργίνα και καλό θα είναι να ξεκολλήσει λίγο το μυαλό της.
Αυτά τα κειμήλια ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός μουσείου
Οι μόνες φωτογραφίες που πήρα ήταν εξωτερικές και ούτε στον αρχαιολογικό χώρο πήγα γιατί ήταν κλειστός!
Αυτοί είναι και οι λόφοι όπου υπήρχε το ανάκτορο του Φιλίππου Β, αλλά δεν μπορούσα να το δω. Απαράδεκτοι!
Συνέχισα, είχα 12 χλμ ακόμα μέχρι Βέροια, αλλά πρώτα θα περνούσα πάνω απο τον Αλιάκμονα
Μπαίνοντας Βέροια, άρχισε να βραδιάζει. Σιγά το νέο δλδ. Έκανα την απαραίτητη στάση για να ντυθώ για νυχτερινή οδήγηση και έστριψα για Νάουσα
Ο δρόμος στενός με πολύ κίνηση, αλλά ο ρυθμός σταθερός. Ο άνεμος όμως όσο πλησίαζα με πάγωνε. Η υγρασία μεγάλη, λόγω των χωραφιών τριγύρω.
Μετά απο περίπου 20 χλμ είδα την πινακίδα που ήθελα
Έστριψα, έφαγα μια ενεργειακή μπάρα και συνέχισα. Είχε ανηφόρα μέχρι την πόλη και ιδιαίτερα τα τελευταία 2 απο τα 6 χλμ, πολύ δύσκολα
Ρωτώντας βρήκα το ξενοδοχείο μου και πάρκαρα για ακόμα ένα βράδυ την Ταξιδιάρα ψυχή. Όλα τα λεφτά ήταν η έκφραση της ρεσεψιονίστ όταν της είπα από που ήρθα με το ποδήλατο...
Το πρωί υπήρχε αναταραχή, καθώς έπρεπε να σκεφτώ τι θα κάνω. Η προηγούμενη μέρα είχε χαθεί λόγω του ελαστικού, και εγώ ήθελα να επισκεφθώ και το Δίον και τη Βεργίνα.
Στο χάρτη φαινόταν αδύνατο να προλάβω να φτάσω Σέρβια για διανυκτέρευση. Χάραξη νέας πορείας και διανυκτέρευση προς Νάουσα και την επόμενη μέρα για Αργος Ορεστικό.
Δυστυχώς δεν θα περνούσα απο Αιανή, Κοζάνη και Πτολεμαίδα αλλά σε αυτές τις αποστολές πρέπει κανείς να αυτοσχεδιάζει
Μέχρι να ετοιμαστώ πλησίαζε 11. Ήπια τις βιταμίνες μου και άρχισα να μαζεύομαι
Ευχαρίστησα το Park Hotel που με κοίμισε μια χαρά και ετοιμάστηκα. Θα ξεκινούσα για Δίον όπου θα με ξεναγούσε ο φίλος μου ο Γιάννης
Στο δρόμο για το Δίον, ο άνεμος ήταν πλάτη στην αρχή αλλά γρήγορα γύρισε νοτιάς. Αυτό με βόλευε για όταν θα ξεκινούσα για Βεργίνα
Πίσω μου το αρχαίο θέατρο στο Δίον και ο Όλυμπος
Συνεχίσαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο, αν και δεν είχα πολύ χρόνο διαθέσιμο
Σε κάποια στιγμή ήρθε ο Χρήστος. Τραβήξαμε τις τελευταίες, και μετά αναστροφή για Κατερίνη
Η επιστροφή έγινε γρήγορα και κατευθυνθήκαμε στο σπίτι του Χρήστου για να ελέγξω την πίσω σαμπρέλα. Τελικά απλά φούσκωσα το λάστιχο, έφαγα τα μπισκοτάκια του Χρήστου και ξεκινήσαμε για το ραντεβού με τα παιδιά απο την Ποδηλατική Απόδραση Κατερίνης
Η καφετέρια βρέθηκε, η διάθεση και τα ποδηλατικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν και έτσι πέρασε ευχάριστα η ώρα μας.
Χάρηκα όταν έμαθα για τις διάφορες ποδηλατικές δράσεις της ομάδας. Μπράβο σας παιδιά και καλή συνέχεια σε αυτό που κάνετε
Τα παιδιά με συνόδευσαν μερικά χιλιόμετρα έξω απο την πόλη, όπου και αποχαιρετιστήκαμε
Με το που φεύγουν τα παιδιά, κοιτώ στο καθρεπτάκι και βλέπω το Χρήστο. Με είχε προλάβει, για να με συνοδεύσει εκεί που με συνάντησε την προηγούμενη μέρα. Κάθε παρέα καλοδεχούμενη βέβαια!
Το νερό τελειώνει και σταματάμε σε μια καντίνα. Το διαφημιστικό είναι όλα τα λεφτά!
Σε λίγο φτάνουμε Ελευθεροχώρι και αποχωριζόμαστε. Σε ευχαριστώ για όλα Χρήστο, ελπίζω σύντομα να τα ξαναπούμε
Συνεχίζω για Κυψέλη όπου και θα στρίψω δυτικά για Βεργίνα. Υπολογίζω ότι έχω ακόμα 40 χλμ και ο αέρας με βοηθάει (ευτυχώς)
Περνάω το τρελλό μπαράκι (τελικά δεν ήταν παραίσθηση) και μετά απο λίγο μπαίνω στο Αιγίνιο. Απο εδώ και πέρα οι λόφοι έχουν τελειώσει
Δεν χρειαζεται πολύ μέχρι να φτάσω Κυψέλη και να στρίψω. Καμιά 20ρια χλμ ακόμα. Βρίσκω μπροστά μου τρακτέρ και κλασσικά κάνω κολητήρι. Μπορώ να πάω και πιο γρήγορα, αλλά ας ξεκουραστώ λίγο
Περνάω και Μελίκη. Ακόμα ένα χωριό και φτάνω στο στόχο μου
Τελικά φτάνω με χαρά στο μουσείο, πληρώνω και ετοιμάζομαι να μπω μέσα. Στην είσοδο μια υπάλληλος με προειδοποιεί ότι απαγορεύονται οι φωτογραφίες. Μένω μ@λ@κ@ς! Ακολουθεί πραγματική στοιχομυθία
"Απαγορεύεται κύριε"
"Για ποιό λόγο;"
"Απαγορεύεται...." ούτε κι αυτή ήξερε το λόγο
"Άκουσε να σου πω. Κάνω 1200 χλμ το γύρο της Αρχαίας Μακεδονίας..." της εξηγώ εν τάχει ότι όλο το ταξίδι έχει να κάνει με το Φίλιππο Β
"Κανονικά έπρεπε να κάνετε μια αίτηση στην προοιστάμενο για να..."
"Καλά, με δουλεύεις; Δεν βλέπεις πως είμαι; με το ποδήλατο έχω έρθει. Κάντε μια εξαίρεση, τουλάχιστον 1-2 φωτογραφίες. Εκτός αν κάθε μήνα περνάει και κάποιος που κάνει ό,τι κάνω εγώ..."
"Λυπάμαι κύριε"
Η κρατική αναλγησία, η κοπελίτσα που η δικαιολογία της ήταν ότι είναι εποχιακή και δεν γνωρίζει την προισταμένη. Τελικά η κ. Κοταρίδου, η προισταμένη, την έχει δει φεουδάρχης εκεί στη Βεργίνα και καλό θα είναι να ξεκολλήσει λίγο το μυαλό της.
Αυτά τα κειμήλια ανήκουν σε όλους τους Έλληνες, δεν είναι ιδιοκτησία κανενός μουσείου
Οι μόνες φωτογραφίες που πήρα ήταν εξωτερικές και ούτε στον αρχαιολογικό χώρο πήγα γιατί ήταν κλειστός!
Αυτοί είναι και οι λόφοι όπου υπήρχε το ανάκτορο του Φιλίππου Β, αλλά δεν μπορούσα να το δω. Απαράδεκτοι!
Συνέχισα, είχα 12 χλμ ακόμα μέχρι Βέροια, αλλά πρώτα θα περνούσα πάνω απο τον Αλιάκμονα
Μπαίνοντας Βέροια, άρχισε να βραδιάζει. Σιγά το νέο δλδ. Έκανα την απαραίτητη στάση για να ντυθώ για νυχτερινή οδήγηση και έστριψα για Νάουσα
Ο δρόμος στενός με πολύ κίνηση, αλλά ο ρυθμός σταθερός. Ο άνεμος όμως όσο πλησίαζα με πάγωνε. Η υγρασία μεγάλη, λόγω των χωραφιών τριγύρω.
Μετά απο περίπου 20 χλμ είδα την πινακίδα που ήθελα
Έστριψα, έφαγα μια ενεργειακή μπάρα και συνέχισα. Είχε ανηφόρα μέχρι την πόλη και ιδιαίτερα τα τελευταία 2 απο τα 6 χλμ, πολύ δύσκολα
Ρωτώντας βρήκα το ξενοδοχείο μου και πάρκαρα για ακόμα ένα βράδυ την Ταξιδιάρα ψυχή. Όλα τα λεφτά ήταν η έκφραση της ρεσεψιονίστ όταν της είπα από που ήρθα με το ποδήλατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου